ERFIÐ FÆÐING

Þessi órói í Álftadalsdyngju fer að minna mann á frekar erfiða fæðingu sem hættir alltaf þegar spennan er að nálgast hámark.

Hvers eiga áhugamenn um eldvirkni og eldgos að gjalda :(

Samkvæmt jarðskjálftakortum Veðurstofunnar, þá virðist vera að færast ró yfir svæðið aftur ef eitthvað er.

En annars má skoða myndræna framsetningu af virkninni eins og hún var fyrir 2 dögum í færslunni á undan.

Helmingslíkur á eldgosi

Athugasemdir

[Pétur Sigurðsson (IP-tala skráð) 4.3.2008 kl. 09:46]

Spennandi, mjög spennandi. Vona að Kárahnjúkavirkjun lendi í dyngjunni miðri....;)

[Óskar Þorkelsson, 4.3.2008 kl. 12:47]

að vonaða kárahnjúkavirkjun lendi í eldgosi er fáranleg.. gerir þú þér ekki grein fyrir því ða kárahnjúkavirkjun bindur fé landsmanna í áratugi fram í tímann og ef hún af einhverjum orsökum fer undir hraun eða brestur í jarðskjálfta er íslenska þjóðin illa stödd og jafnvel gjaldþrota.  við skulum vona úr því sme komið er að virkjunin standi og verði í notkun fram á næstu öld.

spennandi tímar fyrir norðan Vatnajökul, haltu okkur við efnið Kjartan :)

[Hermann Bjarnason, 4.3.2008 kl. 23:33]

Er ekki orðið tvísýnt um aðrar virkjanir, sjá http://herbja.blog.is/blog/herbja/ eða allavega ástæða til bakþanka. Hvað ef...er náttúrulega ekki þau vinsælustu orð hér á landi og flokkast undir nöldur. Ég tel þó líklegra að fjárfestingar geti farið forgörðum á Reykjanestá heldur en f.n. Vatnajökul, því að jafnvel þó að gjósi einhversstaðar á svæðinu þar, er ekkert víst að það hafi nokkur áhrif á Kárahnjúka og reyndar frekar ólíklegt ef eitthvað er.

[Pétur Sigurðsson (IP-tala skráð) 5.3.2008 kl. 09:44]

Ég er nú ekki að segja þetta í fúlustu alvöru Óskar, en er samt útópísk sælutilfinning fólgin í þeirri fantasíu að landið okkar fallega sjái sjálft um að hrista svona ljóta óværu sem Kárahnjúkavirkjun er af sér. Núna um daginn heyrði ég svo einhvern snillinginn benda á Torfajökulssvæðið sem upplagt virkjunarsvæði! Ef svo fer er ég hættur að ræða við virkjunarmenn með kurteisi.

[Kjartan Pétur Sigurðsson, 5.3.2008 kl. 11:21]

Við sem búum á þessari eldfjallaeyju Ísland, vitum að það er ekki á vísan að róa þegar náttúruöflin eru annars vegar. Það er vitað með marga staði þar sem búið er að reisa virkjanir, háspennulínur og orkufrekan iðnað að sumar af þessum framkvæmdum liggja oft á gráum svæðum.

Ég efa það ekki að þeir sem reikna út hagkvæmni og öryggisáhættu á þessu öllu saman viti vel hvað þeir eru að gera. Nóg er að skoða söguna og tíðni á alvarlegum náttúruhamförum viðkomandi svæðis. Við vitum vel að mannsaldurinn er lítill samanborin við jarðfræðilegan tíma og þarf ekki flóknar reikniskúnstir til að sjá að svo sé.

Fyrir utan eldvirkni, vatnsflóð, jarðskjálfta, snjóflóð og fl. að þá eru oft svona mannvirki reist á viðkvæmum svæðum þar sem getur verið mikið um fjölda sprunga og erfið jarðlög.

Sem dæmi þá má sjá brúnina á Kristnitökuhrauninu sem rann fyrir um 1000 árum síðan þar sem það hefur stoppað ekki langt frá þar sem Hellisheiðarvirkjun er í dag. Sú virkjun er líklega afskrifuð á 40 árum þó svo að hún muni endast í 100 ár.

Einnig er Hekla ekki langt frá Þórsá sem er okkar stærsta virkjanasvæði. Hekla gýs að jafnaði 10 hvert ár og stórgos koma líklega 1-2 sinnum á öld.

Þetta eru vandamál við Íslendingar þurfum að lifa við - vandamálin eru hjá örum þjóðum líka, bara með öðrum hætti.

[Lára Hanna Einarsdóttir, 5.3.2008 kl. 11:24]

Getum við annað en beðið eftir gosi og séð bara til hvað gerist...?  En alltaf finnst manni þetta spennandi og ég veit hver verður með þeim fyrstu á svæðið með myndavélarnar sínar...